żałobę masz?

     Wiele razy słyszałam takie pytanie. A jeśli tak? Czy tylko mi byłoby głupio pytać o takie coś?

     A jeśli odszedł mi ktoś bliski? A jeśli stało się w moim życiu coś strasznego? A nawet jeśli to tylko mój styl ubierania się? A może miałam dziś o, taki kaprys na kolor czarny? Nie powinno to nikogo interesować, a już w ogóle nikt nie powinien pytać. Teraz co zrobić? Pośmiać się razem z innymi? Obrazić się? Zadrzeć nosa? Czy może odpowiedzieć ,,tak, mam żałobę" i pójść w swoją stronę? Teraz czy takiemu zainteresowanemu człowiekowi zrobi się przykro? Nie sądzę, gdyby był dość wychowany, nie zapytałby.
    Takim pytaniem można bardziej zdołować człowieka. Nie mówię teraz o sobie, po prostu lubię czarny, dobrze się w nim czuję. Ale gdyby tak koledze z klasy ktoś odszedł, nie ma się czym chwalić, także nikt by o tym nie wiedział. Atmosfera w klasie w końcu sprawia, że na twarzy znajomego pojawia się śmiech. Nagle podchodzi do niego taki, co musi wszystko skomentować.
-E! Żałobę masz?!
Koledze z klasy wszystko się przypomina. Chociaż na chwilę mógł zapomnieć o kruchej rzeczywistości. Ale, jak to w życiu bywa - zawsze ktoś musi podstawić haka pod nogi.
Każdy pewnie zna taką osobę, która musi wszędzie wcisnąć swoje dwa grosze. Każdy zna osobę, która potrafi zepsuć cały dzień.
    Likwidujcie takich ludzi ze swojego życia, inaczej będziecie musieli odpowiadać na głupie pytania. A Wy, śmieszki, zastanówcie się, co mówicie.